Άρχισαν τα όργανα…
Μέχρι στιγμής κανένας δήμαρχος της Ανατολικής Θεσσαλονίκης δεν βγήκε επίσημα να δηλώσει υποψηφιότητα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι ο καθένας από την πλευρά του δεν κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση.

Αρκετοί – σχεδόν όλοι- αφήνουν να διαρρεύσει ότι είναι διατεθειμένοι να διεκδικήσουν τον νέο δήμο.
Δεν είναι λίγοι επίσης αυτοί που ρίχνουν το όνομά τους στην «πιάτσα» για να μετρήσουν αντιδράσεις και σε άλλους πάλι περιφέρεται το όνομα τους σε διάφορα στέκια χωρίς να έχουν ιδέα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι φέτος θα έχουμε ένα θερμό καλοκαίρι. Πολλά θα δουν τα μάτια μας.

Όχι όλοι μαζί…
Πολύ κουβέντα γίνεται με τους δήμους που είναι υπερχρεωμένοι.  Για την πληροφόρησή σας λοιπόν λέμε ότι το χρέος ενός δήμου δεν μεταφέρεται στο δήμο που θα προκύψει με τον Καλλικράτη.
Το χρέος μένει και θα το αποπληρώνει ο δήμος που το δημιούργησε και δεν μεταβιβάζεται στους κατοίκους του διευρυμένου δήμου. Αυτά για να μην ακούγονται απόψεις του τύπου «εμείς θα πληρώσουμε το χρέος του τάδε δήμου;».

Ένα γιατρό…για την Επανομή

Το πρόβλημα του ΙΚΑ στην Επανομή το έχουμε θίξει κι άλλη φορά. Έχουν περάσει μήνες και η μη πλήρωση θέσης γιατρού έχει δημιουργήσει εκρηκτική κατάσταση στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ. Οι όποιες ενέργειες που έγιναν μέχρι τώρα πεφτουν στο κενό.

Μαθαίνουμε μεγάλο πρόβλημα έχει προκύψει και στο περιφερειακό ιατρείο. Από τους δυο γιατρούς βρίσκεται μόνο ένας κι αυτός για 2 με 3 φορές την εβδομάδα. Όπως μας καταγγέλλουν κάτοικοι το περιφερειακό ιατρείο Επανομής είναι υπό διάλυση.
Το θέμα θα το ψάξουμε και θα επανέλθουμε ξανά σε επόμενο φύλλο.

Ό,τι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει…πιο φτωχούς
 Στο’ να χέρι το τσιγάρο στ’ άλλο χέρι το μπεγλέρι. Κάπως έτσι συνηθίσαμε να βλέπουμε επί χρόνια τo πρόσωπο της κρατικής διοίκησης, να περιφέρεται με βουδιστική αταραξία στους διαδρόμους των υπηρεσιών, να βαριέται την μαχμουρλίδικη ύπαρξή της, παίζοντας προκλητικά με τα νεύρα του κάθε βιοπαλαιστή. Με ραγιάδικη καρτερικότητα συνηθίσαμε να πνίγουμε την αγανάκτιση και να ανεχόμαστε το διαχωρισμό των εργαζομένων σε χαϊδεμένα παιδιά και σε παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Τα νέα μέτρα βάζουν χέρι στο «επιδοτούμενο καθισιό», αλλά αφήνουν στο έλεος των νέων φόρων και των άγριων διαθέσεων της αγοράς το ήδη ασθενικό εισόδημα των ιδιωτικών υπαλλήλων και μικροεπιχειρηματιών. Σα να μην μας φτάνουν η υπάρχουσα ανεργία, ο αέρας που μυρίζει επικείμενες απολύσεις, η σαπίλα απ’ τα οικονομικά σκάνδαλα, την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός απευθύνεται στον ελληνικό λαό συλλήβδην, ζητώντας «θυσίες». Και καλά, ο δημόσιος υπάλληλος θα χάσει τον 13μισθό, θα πουλήσει το κομπολόϊ και θα πάρει ρολόϊ. Ο ιδιωτικός τι θα κάνει, που φλερτάρει με τον 13ο…άμισθο; Θα πουλήσει το ρολόϊ και θα πάρει…τα βουνά;

Ο Μάϊος μας έφτασε εμπρός βήμα…Ο.Α.Σ.Θ
Πενία, τέχνες κατεργάζεται: Αφού το κράτος δεν έχει λεφτά για μισθούς, υποθέτουμε ότι προσφέρθηκαν…εθελοντικά τα άνθη της οδού Ανθέων στην Περαία, να ενημερώσουν τους πολίτες ότι το λεωφορείο άλλαξε διαδρομή. Κολλημένη με σελοτέϊπ πάνω στα χόρτα (!), η ανακοίνωση μας κάνει να αναφωνήσουμε: Ο.Α.Σ.Θ. το μεγαλείο σου!